แบกเป้กับสองสาว - นั่งรถไฟ - โบกรถ - ตะลุย " เ นิ น ม ะ ป ร า ง " ดินแดนแห่งสวรรค์

เนินมะปราง สถานที่ท่องเที่ยวใหม่ที่กำลังมาแรงในขณะนี้ สำหรับใครที่เพิ่งเคยได้ยินชื่อสถานที่แห่งนี้เป็นครั้งแรก ลองไปอ่านรีวิวจากสองสาวที่เป้เที่ยวเดินทางไป เนินมะปราง จากคุณ Library my Life สมาชิกพันทิปดอทคอมค่ะ 
______________________

ท่ า ม ก ล า ง ผู้ ค น ม า ก ม า ย 
เเ ต่ ว่ า ฉั น ก็ ยั ง เ ห ง า ใ จ
ด น ต รี ก็ ยั ง เ ล่ น ไ ป 
แ ต่ ว่ า ฉั น ก็ ยั ง ค ง เ ห ง า ใ จ
เ ห มื อ น ฉั น นั้ น ไ ม่ มี ใ ค ร 
เ ห มื อ น ใ ช้ ชี วิ ต ล ำ พั ง บ น โ ล ก ใ บ นี้ อี อี๋ อี๊...

ในขณะที่เรานั้งฟังเพลงนี้ อยู่ดีๆแชทเฟสของเพื่อนสนิทเราคนนึงเด้งขึ้น...

เพิ้ล : เห๊ยยย เหงาหวะ... ทำไมคนรอบข้างตั้งมากมาย แต่ทำไมยังรู้สึกเหงาวะ??? (เช๊ดดดเหมือนมุงมาฟังยูทูปอยู่ข้างๆกุวเลยหวะเพิ้ลลล)
เรา : เหงาอ่อ เอาเพลงนี้ไปฟัง (ส่งลิงค์เพลงข้างบนให้ไป ให้ใจมันจี๊ดเล่นๆ) พร้อมถามว่า "ไ ป เ ที่ ย ว ด้ ว ย กั น ป ะ" เห็นคนในเฟสโพสรูปสถานที่ที่หนึ่ง มันสวยมาก สวรรค์ชัดๆ ไปเป็นเพื่อนกันหน่อย เดี๋ยวเป็นคนจัดทริปให้เอง :> 

ด้วยอารมณ์เหงาๆของมันมั้ง เพื่อนเลยตอบตกลงอย่างไว
เพราะอารมณ์ของเพลงนี้ล้วนๆ เลยทำให้เกิดทริปนี้ขึ้น

ยังไงก็ขอขอบคุณพี่ครัววงฟลิว และ พี่คัตตาลิปโตะ ด้วยนะคะ ที่ทำให้หมูสองคนได้รู้ว่า ประเทศไทยมีสวรรค์อยู่แค่เอื้อม :>

Special No : 1 
สวัสดรี~~~ หัวลำโพง

ทริปนี้เราจะพาเพื่อนๆไป สวรรค์เมืองเล็กๆแต่จิตใจผู้คนที่ไม่เล็ก ที่มีชื่อว่า 
"อำเภอเนินมะปราง จังหวัดพิษณุโลก" 
หลายคนก็เรียก กุ่ยหลินบ้าง จางเจี่ยเจี่ยบ้าง วังเวียงบ้างแต่ใครจะเรียกยังไงก็ชั่ง เราขอเรียก
" เ นิ น ม ะ ป ร า ง พิ ษ ณุ โ ล ก " อย่างเต็มปากเต็มคำละกันนะ :> 

*วิธีการเดินทางในทริปของเราคือรถไฟ - รถสองแถว - รถโดยสารท้องถิ่น - มอไซด์วิน - รถทัวร์และวิธีที่สำคัญคือการ โบกกกรถ
ละเชื่อเราสิ ไปเที่ยว เนินมะปราง แบบนี้ ฮิปปปปกว่าเยอะ :> (แถมไม่ได้ยากกกกอะไรด้วย)

เราใช้วันเสาร์-อาทิตย์ ที่ผ่านมาในการเดินทางเราเริ่มการเดินทางด้วยรถไฟ ในวันศุกร์กลางคืนเลิกงานปุ๊บ มุ่งตรงหัวลำโพงปั๊บบบบ
เราได้นั่งรถไฟสาย กรุงเทพฯ-เชียงใหม่ (แต่เราลงพิษณุโลกนะ)เพื่อนๆสามารถตรวจสอบรอบรถไฟที่เว็บนี้เลย

http://www.railway.co.th/checktime/checktime.asp
และใครดูไม่เข้าใจโทรไปคอลเซนเตอร์สอบถามข้อมูลได้ตลอดเวลา ได้ที่เบอร์ 1690 
คือตอนแรกเพื่อนเราบอกว่า นั่งรถทัวร์ไหมมุง ไม่ต้องนั่งรถไฟหรอก (เหมือนเตือนอะไรบางอย่างเป็นนัยๆ55555)
แต่!!! เราดิ้นสุดแรงกล้า เถียงหัวชนฝา ยังไงก็จะนั่งรถไฟ อยากนั่งงงง เข้าใจหม่ายยยว่าฟิลลิ่งมันสั่งมาา 
ห้ามอัลไลก็ห้ามได้ แต่จะมาห้ามฟิลลิ่งมันไม่ได้นะเหวยยย
ตื่นเต้นมากกับการนั่งรถไฟไปเที่ยวไกลๆครั้งแรก เคยนั้งอย่างมากก็แค่ วงเวียนใหญ่-บางบอน โอ๊ยชีวิตมันไม่ฮิปเลยอะแกรรร 
การเดินทางครั้งนี้เราเลือกเดินทางด้วย รถไฟด่วนพิเศษ รอบ 22.00 น. ที่หัวลำโพงราคารถไฟ 309 บาท แต่รถทัวร์ 270 บาทนะ ก็บอกแล้วไง ฟิลลิ่งมันสั่งมาาาาา 555555(รถทัวร์เพื่อนๆสามารถขึ้นได้ที่หมอชิตเลย มีออกทุกๆชั่วโมง ดึกสุดน่าจะประมาณ 4 ทุ่ม - 5 ทุ่ม)

พิษณุโลกยานยนต์ 02-936-2924-5
บขส 02-936-2841
เชิดชัยทัวร์ 02-936-0198
สุโขทัยวิน 02-936-3753 
อยากกระซิบบอกดังๆว่า เดี๋ยวนี้รถไฟไทยตรงต่อเวลาละนะ เข็มวินาทีเลื่อนไปตรงเลข 12 บอกเวลาว่าสี่ทุ่มปุ๊บ รถไฟเลื่อนขบวนฉึกๆฉักปั๊บเลยยย 
การเดินทางเริ่มขึ้นละ ยังไงเป็นกำลังไตตตตให้เราสองคนด้วยน๊าาาาาาาาา 
พลิกซ้ายก็แล้ว O.oพลิกขวาก็แล้ว o.Oนอนยังไงก็นอนไม่หลับ... TT
หิวด้วยเลยจัดด อาหารญี่ปุ่น (มาม่า) เดินขายบนรถไฟฟขุ่นแพะ... 
ราคา 30 บาท นัมตาจิไหลกรุอยากร้องไห้ออกมาเป็นน้ำซุปมาม่า TT 
ราคานี้ได้กระเพราหมูกรอบแถมไข่ดาวครึ่งใบเลยนะ... 
นอนยังไงก็นอนไม่หลับ ขยับเป็นตื่น รถไฟกระชากฉึกๆทีเล่นเอาสะดุ้ง 
ชีวิต... บนรถไฟครั้งแรก แทบไม่ได้นอน TT ละไม่เห็นคนในปันติ๊บรีวิวเลยว่า นั่งรถไฟคนขับเขาไม่ปิดไฟฟฟ แงงนัมตาจิไหลลลล
สรุป เท่าที่จำความได้คือ เหมือนไม่ได้นอน... 
อารมณ์เหมือนอยู่ดีๆก็วาร์ปมาที่ สถานีรถไฟพิษณุโลก... แม่มตาหว่างยันเช้าา

Special No : 2 
ตาบรือๆ ที่พิษณุโลก

เวลา เกือบตี5 ก็มาถึงพิษณุโลก
งงมากหันหน้าคุยกับเพื่อนว่า นี่กุได้นอนยังวะ คือมันรู้สึกเหมือนไม่ได้นอน หรือนอนแล้วเราก็ไม่รู้ โอยสับสนนน 
สตินะลูกกกกกกก แงงงงงรีบหาคาเฟอีนเข้าร่างด่วนๆๆเลย 
วันนี้มีตลาดเช้าข้างรถไฟด้วย
เช้าๆหาอัลไลลงท้องกันหน่อย จัดปาย โจ๊ก เกาเหลา อร่อยค๊อดดดดดดดดใครมานี่ต้องแวะนะ อยู่ตรงข้ามตลาดเช้าเลย อร่อยจริงคอนเฟิร์ม
เบิ้ลไปสอง นี่สานแหลกนะบอกเลอออออ 5555555

หนังท้องตึง แต่!!! หนังตาห้ามหย่อนนะ เราต้องออนเดอะเวย์นะรู้หม่ายยยย 

จากสถานีรถไฟ เราต้องหารถไป บขส.(เก่า) เพื่อหารถไป เนินมะปราง
เรานั่งสองแถวจากหน้าสถานีรถไฟ เรื่องราคาพี่คนขับบอกว่าทั้งคัน 60 บาท ทั้งคันนะ ไม่ใช่ต่อคน 
คือมากันหกคนก็คนละ 10 บาทแต่เรามากันสองคน เลยจัดไป คนละ 30 บาท

สาบานว่าไม่ได้นอน แต่ตำไมคึกจุงงงง 5555555
เวลาประมาณ 7.15 น. เรามาถึง บขส(เก่า)
มุ่งตรงไปเลย ช่องซื้อตั๋วที่ 28 แบบ HD เดี๋ยวๆคนละช่องละ ไปนอนไหมมุงได้ข่าวบนรถไฟไม่ได้นอน 555555 แง!!
บอกพี่เขาไปเนินมะปรางค่ะ (ผู้ชายถ้าหล่อและหุ่นดีคิดครึ่งราคา แต่ถ้าไม่หล่อเตรียมจ่ายแบงค์พันแน่มุงงเอ๋ยยยยย5555) (ไร้สาระมากกก เขียมๆนะ)
ค่าโดยสาร คนละ 70 บาท (สาระเริ่มมาละ)
รถโดยสาร พิษณุโลก - เนินมะปราง จะมาทุกๆ 1-2 ชั่วโมง
จะมีรถร้อนและรถแอร์ รอบที่เราขึ้นเป็นรถแอร์พอดี โชคดีจุงงงง
เป็นไง ไฮโซวววววววปะนั่งรถเบนซ์ไปเนินมะปรางด้วยน๊ะจ๊ะ คริคริ
พอขึ้นรถปุ๊บ จะรออัลไลละหลับอย่างเร็วไว ก็มันง่วงหนิหน่า Zzzzzz

ใช้เวลาประมาณ ชั่วโมงกว่าๆ จากตัวเมืองพิษณุโลก ก็มาถึงแล้วว อำเภอเนินมะปราง 
ทุกวันเสาร์จะมีตลาดเช้า คึกครื้นมากๆ ชาวบ้านจะมองเราแบบ งงๆ ว่ามาทำอะไรเค้าคงคิดในใจ สองคนนี้ แบกอะไรเยอะแยะ อย่างกับหนีตามปู้จาย 55555 
สถานที่เราลงรถมีสถานีตำรวจเพื่อประชาชนและเราก็ไปสะดุดเข้ากับคำนี้
"ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว"
ตรงดิ่งถามเลยจะรออัลไล
ก่อนตะลุย เราจะแบกเป้ไปทำไมให้หนัก พี่ตำรวจเขาใจดีให้เราฝากเป้ที่แบกอิฐมา 55555
คือเขามีแต่ฝากบ้านไว้กับตำรวจ แต่ว่าเราขอฝากเป้ไว้กับพี่ตำรวจแทนละกันนะค่ะ 55555
เป้เราสองคนของมีค่าไม่ค่อยมี มีดีแต่ยกทรงและชั้นในจ้าาาา อุ๊ปส์ซี่ (กระทู้กรุจาโดนสแปมหม่ายยย)
ต่อๆๆๆ สาระๆๆๆละ
พี่ตำรวจแนะนำให้นั่งวินมอเตอร์ไซด์เที่ยว เพราะที่นี่ ไม่มีมอเตอร์ไซด์ หรือ จักรยานให้เช่า 
(แต่ถ้าทุกคนไปเที่ยวกันเยอะๆ อนาคตจะมีแน่ๆ เราไปเผือกวงในเขามา ฮ่าๆ)

*ถ้าให้พี่วินพาเที่ยว และรอจอดแวะแต่ละที่ พี่เขาคิดประมาณ 300 บาท (ไปบ้านมุง พวกถ้ำต่างๆบริเวณนั้นตามใจเราเลย) ถูกแพงอยู่ที่ความเก่งในการต่อราคา 
แต่เรากับเพื่อนคุยกันว่า อาจจะจ้างพี่เขาไปส่งแค่บ้านมุง ละหลังจากนั้นเดี๋ยวตะลุยเอาเอง
เพราะเราสองคนอยากเรื่อยๆไม่อยากเที่ยวรีบๆ เป็นไง สโลววววไลฟ์ใช้ได้ปะ แม่มสโลวกันไม่ได้ดูแดดเลย 55555
เราเลยให้พี่วินฯไปส่งวัดบ้านมุง ราคา 50 บาท
มาต่อแร๊นนนนนอย่างว่าเนอะ วิถีการหนีงาน คือหน้าที่ของพนักงานออฟฟิศ 55555555
ระยะทางประมาณ 7-8 กม ก็ถึงวัดบ้านมุง ใช้เวลายังไม่ถึง 5 นาทีเลยค่ามอไซด์ 50 บาท หายว๊าบบบบไปกะตา TT
สวัสดีวัดบางมุง แค่เห็นภูเขา ก็ชื่นใจแล้ว ซู๊ดดดดดดดดดดอากาศบริสุทธิ์กัน
ที่เนินมะปรางถ้ำจะเยอะมาก แต่ละถ้ำก็จะไกลๆกันออกไปแต่ส่วนภายในวัดบางมุง จะมีถ้ำอยู่สองถ้ำ

ถ้ำแรก : ถ้ำนางสิบสอง

เรานึกถึงสมัยเด็กเลยที่ดูหนังจักรๆวงค์ๆ ช่อง 7 แบบยังไม่มี HD ที่พี่น้อง 12 คน มี 11 คน โดนควักลูกตาหมด แต่มีคนที่ 12 ที่โดนควักลูกตาข้างเดียว ละตอนจบเจอโหลที่ใส่ลูกตา ทุกคนเอาลูกตาควักกลับมาใส่ในดวงตาเหมือนเดิม โค่ดแมททริคเลย เพื่อนๆๆจำกันได้ปะ ผิดถูกไงแจ้งเราด้วยนะ เพราะตอนเด็กจินตนาการเราล้ำเกินมากกก 5555555555
รูปนี้ ขาชั้นเล็ก ชั้นชอบบบบบบบบบบบบบบ กิกิ (นี่เล็กแล๊วว?? 5555)
ถ้ำสอง : ถ้ำหลวงพ่อบุญมีเดินไปทางขวาจากถ้ำนางสิบสองก็จะเป็นถ้ำหลวงพ่อบุญมี
วังเวงดีไหม...มาคนเดียวนี่มีวิ่งอะแต่บรรยากาศดาร์กใช้ได้เลย
มีข้อคิดสอนใจกันหน่อยย สาาาาาาธุ -/|\-
หลังจากเดินถ่ายรูปเล่นพักใหญ่ จากแดดแรงๆ ฝนก็ตกน่าตาเฉย... แปรปรวนจางงงนะเพ่อากาศศศ
ประมาณเกือบชั่วโมง หลังจากฝนหยุดตก เลยชวนเพื่อนเดินเล่นแถวบ้านชาวบ้านกัน
ละคือเรามีโจทย์ให้ตัวเองอีกละว่าอยากเห็น ภูเขาเนินมะปราง เส้นทางถนน และบ้านชาวบ้าน อยู่ในองค์ประกอบเดียวกันรออัลไลลละ รีบออกตามหาวิวในฝันของช้านกันดีก่าา :>
เดินสักพักหายังไงก็หาไม่เจอแต่ไปเจอเด็กประถมสองคนเล่นโคลนอย่างเมามันส์
ตรงดิ่งหาเจ้าหนูสองคนเลยว่า
เรา : อัยหนู พี่อยากเห็นวิวภูเขาแร๊งๆๆอะ มันอยู่ตรงไหนลูกกกกก
น้องประถม : อ่ออีกซอยฮะพี่ ตามผมมาเลยฮะพี่ เดี๋ยวผมพาไป
เชร๊ดดด อนาคตของชาติที่ดีเลยลูก ขอให้หนูได้ขึ้น ป.6 ไวไวนะ ฮ่าาาา
สักพักเจ้าหนูสองคนก็พาป้าสองคนมาเจอวิวนี้
สวยเน้ออออ นี่ถ้าหน้าหนาวเมฆจะลอยระร่องผ่านภูเขาด้วยนะ (อิอิเดี๋ยวกลับไปใหม่ชอบบ)
ฮิปสาราเตอร์หน่อยยยย (หลายคนบอก ฮิปโปรไหมละมุงงงง เดะๆโดนน)
ถ่ายรูปก่าแก๊งเด็กหน่อย แหม่เก๊กหล่อสะนึกถึงเพลง. หนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยวเลยเหยยย5555
ขอบใจมากนะเจ้าหนู ที่พาป้าสองคนมามุมมหาชนนนนนนน 
ปล. หากเดินออกมาจากวัดบ้านมุง จะไม่เห็นวิวนี้นะถ้าเพิ้ลๆหันหลังให้วัด 
เห็นซอยละเพิ้ลเลี้ยวขวาเลยละจะเห็นซอยทะลุ เพิ้ลก็หันหน้าไปทางวัดก็จะเจอมุมมหาชน แบบที่ช้านเจออออออออ เย้

หลังจากตั้งขาตั้งถ่ายรูปเล่นๆไปกับเพื่อน ก็มีพี่คนนึงขับรถ และเปิดกระจกรถทักมา....
พี่: สวัสดีฮะน้องงง
สรุปคือพี่เขาชื่อ พี่ตุ่น ที่เป็นเจ้าของเพจ (ที่นี่ อำเภอเมืองมะปราง)คือเพราะเราเสพข้อมูลจากเพจนี้นี่ละ เลยทำให้เรามายืนอยู่ตรงเนี่ยยย
https://www.facebook.com/ที่นี่-อำเภอเนินมะปราง-จังหวัดพิษณุโลก-1460691707569402
ความโชคดีมาเยือนพี่ตุ่นอาสา พาเราเที่ยวใกล้ๆแถวนี้รออัลไลละ ไม่เกรงใจด้วย ขึ้นรถพี่เขาอย่างไว 55555555
"คือตอนแรกถ้าไม่เจอพี่ตุ่น เรากับเพื่อนกะเดินไปเรื่อยๆถ้าเจอรถชาวบ้านก็โบก ถ้าไม่เจอก็เดินก็เรามาเที่ยวอะ จะรีบๆๆเหมือนตอนทำงานส่งหัวหน้าไม่ทันทำไมมม เน๊อออออ :>"
ละนี่คือรถพี่ตุ่น
เลยมานิดดจะเจอแบบนี้...โอ๊ยยยย ชั้นแพ้สีเขียววววววววว
บริเวณตรงนี้บอกพี่วินให้ขับพามาเที่ยวได้นะ คือตอนแรกก่อนมาวัดบ้านมุง พี่วินก็ถามว่าจะเลี้ยวไหมแต่เรายัง งงๆ 
เลยบอกไม่ต้องพี่ 555555 ถ้าใครจะมาบอกเขาว่า "ทุ่งนาก่อนถึงซอยวัดบ้านมุง"
จะเป็นอะไรไหม ถ้าเราจะขอเล่าด้วยรูปยาวยาว :>
คือของจริง แดดแรงๆส่องทุ่งนา และทุ่งนาเขียว เขียวมาก เขียวแบบมีออร่าาาาาอารมณ์ประมาณทุ่งนาฉีดกลูต้าแทนยาฉีดแมลงทำนองนั่น. 555
"เราไม่เคยตกหลุมรักอะไรง่ายๆเมื่อได้มาเจอเมืองนี้"
คอลเลคชั่นตอนต่อไปนี้ คือที่พี่ตุ่นแอบถ่ายพวกเรา สวยมากกกเลยพี่ขอบคุณน่ะค่ะ :>
เครดิตพี่ตุ่นตัวโตตตตโตตตตตตต 
มีคนบอกเหมือนเราแบกปืนอาก้า 5555 โหดปะ
ภาพบางภาพอาจจะมัวๆนิดนึง เพราะพี่ตุ่นใช้มือถือถ่ายแต่คือแบบ มุมมองภาพพี่เขาดีเฟว่อออออ 
ขอเล่าด้วยภาพของพี่ตุ่นยาวยาววววเลย เราชอบมาก :>
โอยยหลงรักกเมืองนี้ วิวดี คนก็อ้วนแน่นยังกับหนูตลาดบางแค 55555เราชอบภาพนี้ ตั้งเวลาถ่ายภาพคู่กันนนน
พี่ตุ่นคงคิดในใจ ตรูก็ยืนอยู่ตรงนี้ตำไมไม่ให้ตรูถ่ายสงสาร งั้นแฉะให้รูปนึงงงงง แอร๊ยยยน่ารักขิคุที่สุดดด
อย่างที่เทเลทับบี้ได้กล่าวไว้"หมดเวลาสนุกละสิ ..."
เราต้องเตรียมตัวเดินทางไปยังที่พักของเรา
พี่ตุ่นเลยมาส่งที่สถานีตำรวจอีกครั้งพร้อมร่ำลาด้วยรอยยิ้ม และประโยคคลาสสิคที่จริงใจว่า"ขอบคุณมากนะค่ะพี่ สัญญาหนูจะกลับมาอีกครั้ง :> "
รูปนี้ตั้งขาตั้งกล้องละชวนพี่ตุ่นมาถ่ายรูปปด้วยย อบอุ่นนฝุดๆๆ ฮิฮิ

Special No : 3 
ชิงช้าบนต้นไม้ใหญ่ นั้นมันอยู่แห่งหนใดกัลลลลลล ???
ตอนที่เราตัดสินใจว่าจะมาเที่ยวเนินมะปราง ละคือที่นี่หาข้อมูลการเดินทางยากมาก (สำหรับคนไม่มีรถส่วนตัว TT)เราไปเจอรูปนึง 
"ต้นไม้ใหญ่ๆ มีชิงช้าห้อย มองเห็นวิวกรีนๆ"
เห็นแล้วมันแบบที่นี่ที่ไหนกัน ประเทศไตมีอารัยแบบนี้ด้วยหรือ
เราหาข้อมูลสักพัก จนไปรู้มาว่า ที่นี่คือ
"บ้านรักไทย ต.ชมพู อ.เนินมะปราง จ.พิษณุโลก"ละที่นี่ละคือที่พักของเราในคืนนี้ :>
หลังจากเราแยกย้ายกับพี่ตุ่นแล้ว เราต้องออกเดินทางไปบ้านรักไทยต่อ

วิธีการไปคือ
รอรถโดยสาร เนินมะปราง-พิษณุโลก และบอกเขาว่า ลงแยกน้ำปาด (น้ำปาด ต.ชมพูนะ ไม่ใช่ น้ำปาด อุตรดิตถ์) * รอบสุดท้าย 17.30 น. นะ รถมีทุกๆ 1-2 ชั่วโมงพอลงแยกน้ำปาดปุ๊บ สามารถโบกรถขึ้นไปที่พักได้เลย (พี่หญิงบอกรถมีขึ้นเรื่อยๆ)บอกเขาว่า ไปบ้านรักไทย ของพี่หญิง บอกชื่อพี่หญิงด้วยนะ เพราะบริเวณนั้นก็มีที่พักเหมือนกัน
**หากเพื่อนๆไม่สามารถโบกรถได้จริงๆ โทรแจ้งพี่หญิงให้คนที่รีสอร์ทแว๊นมอเตอร์ไซด์มารับได้ (ราคาอยู่ที่ต่อรองกับพี่หญิงเอานะ ใบ้ๆ 40-50 บาทมั้ง เพราะมันต้องขึ้นเขา)

แต่วิธีที่กล่าวมาคือแผนสำรองของเราเอง เพราะเราจะไปบ้านพี่หญิงด้วยการ โบกกกกกกกกกกกกรถ!!!
ละคือ เราโบกนานมาก โบกเยอะยิ่งกว่านอนนับแกะอีกกก TTโบกร่วมๆ 10 คัน ไม่มีคนรับเราไม่เท่าไหร่นะ แต่คนจอดถามว่าจะไปไหนยังไม่มีเลย 55555 โอยชีวิตจนพี่วินที่ขับไปส่งเราบ้านมุงปั้นจั๊กมาบอกว่า "เลิกโบกเหอะน้อง คนที่นี่เขากลับบ้านหมดแล้ว ไม่มีใครไปถึงน้ำปาดหรอก"
แต่คือถ้าเราไปรถโดยสารรอบ 17.30 น. กว่าจะขึ้นบ้านพี่หญิงคงดึกแน่ๆละนี่เราเป็นสองสาวน้อยน่าตาน่าเอ็นดูอยู่ด้วย อันตรายแย่ ><เดี๋ยวเดี่ยว นี่พูดไม่ดูเบ้าหน้าตัวเองเลยนะ คือมุงรอดตั้งแต่ไปเดินกลางทุ่งนาสองคน ละมุงปลอดภัยนี่ ก็ไม่ต้องกลัวอะไรละป๊ะ 55555555
ดราม่าต่อ...โบกจนท้อละคิดแล้วว่า ไปรถโดยสารก็ได้วะ...แต่อยู่ดีๆมีกระบะคันนึง วิ่งมา คิดในใจ ยกมือสักหน่อยเผื่อเขาจะรับละแล้วกระบะคันนี้ก็จอดจ้าาาาเย้ๆๆ มีรถไปแล้ว
เราบอกว่าจะไปแยกน้ำปาดค่ะ (คือเรากะหารถโบกอีกต่อไปบ้านพี่หญิงเองอีกที)เค้าชวนเรามานั่งหน้าด้วยกัน เพราะกลัวฝนจะตก
คุยไปคุยมา สรุปบ้านเขาอยู่ใกล้ บ้านพี่หญิง และเขาอาสาไปส่งเราถึงที่เย้ เจอแต่คนใจดี
(คือพี่หญิงโทรถามเราเป็นระยะเลยนะ ว่ามีรถไหม ถ้าไม่มีเดี๋ยวให้เด็กที่รีสอร์ทแว๊นไปรับ)ไม่ต้องกลัวไม่มีรถนะ กิกิ
ละเราก็เล่าให้ป้าที่รับเราว่า โบกรถเยอะมากพี่ไม่ใครจอดเลย มีป้านี่ละจอดป้าแกบอกว่า ที่เขาไม่จอดหนะก็เพราะ เค้ากลัวพวกเอ็งเป็นพม่าาา!!!!!เดี๋ยวเผลอไปรับพม่า และเจอตำรวจจะซวยเอานี่ป้าวัดใจรับเราล้วนๆเลยนะ
แทบช็อกกกกก นี่น่าตาตรูดูเป็นอัตลักษณ์เมียนมาร์ขนาดนั้นเลยหรอ....
ใช้เวลาไม่นาน ก็ถึงแล้ว บ้านรักไทย
ของเซลฟี่กับป้ากันหน่อย

ป้าเขาตื่นเต้นมากรูปนี้เรียกคนในรถมาเซลล่วยกัน555ละประเด็นคือ นี่จะแอ่นอัลไลขนาดนั้น ฮ่าๆ
ขอบคุณมากๆๆน้าค่าขุ่นป้าาาา ขุ่นลุงงงงงง ><
ที่พักของเราคืนนี้ บ้านรักไทยของพี่หญิง ราคาอยู่ที่ คนละ 200 บาทใครสนใจหลังไมค์มาได้เลยนะ :>กระซิบบอก พี่หญิงเขาเป็นดาราด้วยนะ กิกิ
เค้าเรียกว่า บ้านหลากสี :>
และเราเป็นคนรีเควสเลือกที่จะพักตรงนี้เอง คืออยากมีโมเม้นอัพโซเชี่ยลว่า 
"อุ๋ยยยตื่นมาก็เจอแบบนี้ให้คนเขาอิจฉาเล่นๆๆอัลไลประมาณนี้55555 (ด่าชั้นได้ชั้นไม่ว่า55555)"
คือเพื่อนเรากล้วที่จะนอนแบบนี้ ถามบ่อยมากว่าจะปลอดภัยไหมวะ จะอันตรายไหมวะแต่เราก้บอกเพื่อนนะว่า มุงค่ะ มุงดูเบ้าหน้างกุก่ามุงด้วยยหน่าาาค่ะ 555555โอเครชัดเจนเพื่อนเข้าใจดีนะฮ่าๆ
หลังจากลั้นล้ากับวิวที่นอนได้ไม่นานฝนก็ตั้งเค้าอีกแล้ว ละฝนกระหน่ำตกหนักมาก หนักขึ้น หนักขึ้น 
คือไม่ได้กลัวฟ้าฝน ฟ้าผ่าอัลไลหรอกนะ แต่คือ...กุวกลัวไฟดูจ้าาาาา แงงงงงเราสองคนนั่งกอดเข่ากันในมุมห้อง หน้าพ่อหน่าแม่นี่ลอยมาเลย คิดในใจ ถ้าไฟดูดละอดรีวิวในปันทริป เสียใจแทนคนไทยที่ไม่ได้มาเที่ยวเมืองสวรรค์แห่งนี้ แงงงง
แต่สักพักเหมือนมีทางแสงสว่างมายืนตรงหน้าพวกเราป้าคนดูแลของที่พัก คลุมผ้าใบ วิ่งมาหาละบอกว่าไม่ต้องนอนมันตรงนี้แล้ว ไปนอนด้วยกันในบ้านกับป้าเลย เร็วๆๆๆเก็บของง
เย้เย้ีใจ ดีใจ ยิ่งกว่าเจอพี่เมื่อยวงสครับอีกกนัมตาจิไหล ไม่เอาเล่าาโมเม้นตื่นมาก็เจอวิวแบบนี้ ชั่งแม่มมมมม 555555
สภาพอาฟเตอร์ ภาพมุ้งที่มุ้งมิ้งตอนแรกนี่หายวั๊บไปกับตาเลย 
ละคุณป้าก้พาเรามานอนตรงนี้ ดีดี๊ ปลั๊กไฟเยอะแยะ สบายใจจจไม่ต้องกลัวไฟดู๊ดดดดดด หลับสบายละเราคืนนี้ แฮ่
มันเป็นเรื่องปกติของเราอยู่แล้วเวลาเที่ยว 
มีแรงตื่นเช้าแต่เวลาทำงาน นอนครบ 8 ชั่วโมงยังไม่อยากจะตื่นเลย
สวัสดี วันนี้เราตื่นเช้ามากตี 5 ครึ่งตื่นแบบไม่งัวเงียเนื่องจากเมื่อคืนฝนตกหนักมาก เลยทำให้ตอนเช้าเจอหมอกอ่อนๆ
พี่หญิงบอกว่า ตรงนี้ที่เราเห็น มองไปทางด้านซ้ายจะเป็นเขาค้อ และตรงที่หมอกจัดๆ นั้นคือ ภูทับเบิกโอ้โหหหหห หมอกเด็ดอลังการมาก ทริปหน้าคงต้องหาเรื่องจัดกาแป๋วบุกทับเบิกกันอีกละหละ :>

ตรงนี้ที่เห็นไกลๆภูเขาย้อยๆ ทุ่งนากรีนๆนั้นคือ บ้านมุง ที่เราไปถ่ายรูปทุ่งนาสีเขียวเมื่อวานนั้นละ
เช้าๆ เหลือแค่เรากับเพื่อน 2 คนที่อยู่โฮมสเตย์ บ้านรักไทยของพี่หญิงจะพลาดไม่ได้ กับมุมมหาชน ที่ใครเห็นรูปก็ต้องตามหา 
ว่าที่นี่ มันอยู่แห่งหนใด ??
ถูกต้องแล้ว ชิงช้า บนต้นไม้ใหญ่อยู่ โฮมสเตย์ (พี่หญิง) บ้านรักไทย ต.ชมพู อ.เนินมะปราง จ.พิษณุโลก
เราถามพี่หญิงว่า พี่ไอเดียอะไรในการทำชิงช้าบนต้นไม้นี้"
พี่หญิงบอก เขาแค่อยากให้มันมี เค้าชอบ มีแต่คนบอกว่า ทำไม่ได้หรอก ทำไม่ได้หรอกแต่คือพี่เชื่อ ว่ามันทำได้ และมันก็ทำได้จริงๆ :> "
ขอเล่นท่ายากหน่อยนะ 5555555555
ส่วนมุมนี้จะเห็นได้ หากเราไปยืนบนบ้านหลากสี(บ้านที่ตอนแรกเราจะพัก แต่ดันโดนฝนกระหน่ำนอนไม่ได้ไง แงงงง)
มาคอนเซปมุ้งมิ้งกันบ้างเนอะ
สดใสอย่างทานตะวันนนนนนน ^_____^
ขอเป็นฮิปสาราเตอร์กานหน่อยย 55555555บ๊องแบ๊วที่สุดดด
เราเป็นเด็กโอนนนลี่ค่าาา แต่แค่ยืมโซนี่ของเพื่อนเป็นพรอบบบบ ชิเฉยยยยย 

เรื่องราวการเดินทางของไป เนินมะปราง พิษณุโลก ของสองเรายังไม่จบเพียงเท่านี้
ติดตามต่อได้ที่ facebook :LifeBraryjourney