ไปปั้นดินกินพิซซ่า ใช้ชีวิตช้าๆ Homelynestphrae จ.แพร่

วันก่อนเราหยิบหนังสือ บ้านและสวน ขึ้นมาอ่าน เจอบ้านหลังหนึ่งในจังหวัดแพร่ชื่อ Homelynestphrae เปิดเป็นที่พัก เราไม่รอช้าลางานในทันที 1 วัน ไปแพร่อย่างรวดเร็ว เราคิดว่าไปพักผ่อนจริงๆ ไม่ได้เที่ยวแบบลุยๆ มากนัก วางแผนไว้สองที่พอ คำมีสตูดิโอ ไปปั้นดินกินพิซซ่า เสพงานศิลป์ กับไปนอนพักที่ Homelynestphrae เช้าของอีกวันก็ลุยงานต่อ จากสุโขทัยเราขับรถไปถึงแพร่ 10.30 แวะที่คำมีสตูดิโอก่อน

คำมีสตูดิโอ เปิดวันศุกร์ - อาทิตย์ 10.00 - 17.00 ส่วนวันอื่นๆ คุณโก้ เจ้าของร้าน ใช้เวลาช่วงนี้ทำงานของตัวเอง เพื่อทำงานส่งลูกค้า

เราไปถึงคุณโก้ก็สวัสดีกล่าวทักทายกัน หลังจากนั้นคุณโก้ก็วุ่นๆกับการต้อนรับลูกค้าคนอื่นๆ เราไม่รอช้าที่จะรีบเดินไปทางฝั่งที่แฟนคุณโก้ทำพิซซ่า เราสั่งพิซซ่าไป 2ชิ้น ฮาวาเอี้ยนกับผักโขมชีส

ระหว่างรอ เราก็เดินสำรวจสตูแห่งนี้กันหน่อย ว่ามีอะไรบ้าง

พี่ผู้หญิงพานักท่องเที่ยวชาวต่างชาติมาชม พร้อมทั้งนั่งเพ้นท์สีแก้วที่ตัวเองเลือกมา

ด้านในมีสินค้าของงานของคุณโก้วางจำหน่าย เป็นงานปั้นมือทุกชิ้น แต่ละชิ้นแค่คล้ายกัน แต่รับรองไม่เหมือนกันแน่นอนครับ

ด้านในเป็นงานที่ยังไม่ได้เผา เตรียมไว้ให้นักท่องเที่ยวลงสี เพ้นท์ลวดลายเองตามใจชอบ

เดินวนออกมาด้านนอก พ่อแม่หลายคนพาลูกๆ มาWorkshop ปั้นดินให้เป็นดาว เอ๊ยปั้นดินให้เป็นภาชนะ ปั้นไปกินพิซซ่าปนดินไป อร่อยไปอี๊ก เด็กน้อยมักจะทำหลายอย่างพร้อมกัน

มีปั้มชื่อตัวอักษร เลือกได้ตามต้องการ I LOVE U หรือ U LOVE I ตามแต่ใจ อยากใส่อะไรก็ใส่ไป

แต่ละคนดูตั้งใจเป็นพิเศษ งัดวิชาศิลปตั้งแต่สมัยชั้นประถมศึกษาออกมาใช้กันทีเดียวเชียว งานทุกชิ้นที่ลูกค้ามาปั้น มาเพ้นท์สีเอง จะถูกรวบรวมเข้าเตาเผาอาทิตย์ละครั้ง พร้อมกับงานของคุณโก้ ใครอยู่ที่แพร่มารับที่คำมีสตูดิโอได้เลย
ส่วนคนที่อยู่ต่างจังหวัด มีบริการส่งถึงบ้านครับ

เหลือบสายตาไปเห็นเด็กน้อย ตาคมกลมโตน่ารัก เลยขอถ่ายรูปซักหน่อย "หนูไม่อยากถ่ายรูปค่ะ" พร้อมหันหน้าหนี หน้าแตกเลยตรู555

เมื่อผู้คนมากันหลายคนแล้ว คุณโก้จับมานั่งร่วมกลุ่มกันเลย แจกดินคนละถุง แนะนำการปั้นขั้นพื้นฐานให้ทุกๆ คนพร้อมกัน ต่างคนต่างลงมือตามจินตนาการของแต่ละคน นวดๆ ปั้นๆกันสนุกสนาน

สาวน้อยคนเดิมที่ปฎิเสธเราในตอนแรก หันไปบอกแม่ "แม่คะ หนูอยากถ่ายรูปค่ะ" สงสัยสำนึกผิด ที่เมื่อกี้ทำเราหน้าแตก แม่สาวน้อยบอกว่า "ยิ้มหวานๆให้พี่เขาถ่ายให้สิ"สาวน้อยยิ้มแหยๆ เราเลยแซวไปว่า "นี่จะมาหาหมอฟันหรือจะให้พี่ถ่ายรูปครับสาวน้อย" อารมณ์ยังเคืองๆที่โดนปฎิเสธเมื่อครั้งแรก 555

ถ่ายรูปเสร็จ แฟนคุณโก้ตะโกนถาม "พิซซ่าเสร็จแล้วค่ะ เสริฟเลยไหมคะ" เราบอกเสริฟเลย หิวมากไงคือตั้งแต่เช้า

ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย น้องผู้หญิงอีกคนยกมาเสริฟ เราตกใจเลยวุ้ยย เห้ยย!!! มาเป็นถาดเลยวุ้ย คงเข้าใจผิดคิดว่า

เราสั่ง 2 หน้า 1 ถาด 1 ถาดก็ 1 ถาดวะ เรายกมาถ่ายรูป น้องผู้หญิงที่มาเที่ยวแอบแซวเรา "พี่จะกินคนเดียวหมดหรือคะ" เราหืมมมม

คิดในใจ หมดนี่ก็ไม่ใช่คนล่ะน้องเอ้ยยย ต้องมีวิญญานปอบเข้าสิงแน่ๆ ตกลงกินไป3ชิ้น ที่เหลือห่อกลับ แต่มันอร่อยมากนะบอกเลย

ชิ้นละ 35 ถาดละ 150 เรากินไป 3 ชิ้น ก็ 105 บาทแล้ว เฮ้ยยคุ้มกว่า สั่งเป็นถาดถูกแล้วว 555 ยังมีปลอบใจตัวเอง

น้ำดื่ม บริการตัวเอง แก้วที่คว่ำอยู่ ตักเองได้เลย หรือจะสั่งเครื่องดื่มอื่นๆก็มีขายนะ เราสั่งกาแฟแต่ไม่มี เลยดื่มน้ำเปล่าไป

--------------------------------------------------------------------------------

กินอิ่มก็ขับรถไปดูห้องพักของเราก่อนเลยว่า จะสวยเหมือนในหนังสือหรือเปล่า ลืมบอกราคาห้องพัก 959 บาท

นี่คือราคา ณ วันที่เราไปพักนะครับ ราคาเปิดตัว แต่ช่วงนี้ยังราคานี้อยู่ พี่เกรียง เจ้าของบ้านบอกเรา ไปถึงก็บ่ายโมงกว่าแล้ว

พี่แหวว แฟนพี่เกรียง ใส่ชุดเหนือตามแบบฉบับชาวเหนือ ออกมาต้อนรับเรา "สวัสดีจ้าว มาดูห้องพักก่อจ้าว" เสียงนิ่มๆช้าๆ

ตามแบบฉบับชาวเหนืออีกเช่นเคย เราก็บอกไปว่าที่จองไว้ครับ พี่แหววบอกว่า มี 5 ห้อง ขึ้นไปดูก่อน ชอบห้องไหนก็เลือก

นอนได้เลย "วันนี้บ่มีแขกจ้าว" นึกในใจ สบายเลยตรู ใช้ชีวิต เงียบๆ เงิบๆ อยู่คนเดียวเลย เดี๋ยวเราไปดูด้านนอกกันก่อน (รูปเราถ่ายทั้งช่วงตอนบ่ายกับช่วงเย็น ดูรวมๆไปเลยนะครับ)

ชั้นล่างข้างบันได ก็จะเป็นตู้เก็บของสะสมทั้งของพี่เกรียง และของลูกสาวที่ใช้ของเหล่านี้ไปจัดอีเว้นท์งานแต่งด้วย

มุมทำงานของลูกสาวคนเล็ก ใช้พื้นตรงนี้หัดวาดรูป

ชั้นล่างจะมี 2ห้องนอน กับห้องนั่งเล่นซึ่งใช้เป็นพื้นที่ส่วนกลาง ใครจะมานั่งเล่นอ่านหนังสือ จะมานอนเล่นก็ได้ เราชอบการจัดแต่ง ทุกอย่งดูลงตัวน่ารัก ทั้งหมอน ทั้งโซฟา คือจะบอกว่า ปลอกหมอนทุกใบ ปลอกผ้านวม ไส้ผ้านวม พี่แหววกับลูกสาวคนโต เป็นคนทำเองออกแบบเองทั้งหมด ส่วนงานตกแต่งหลายๆชิ้น เป็นงาน DIY เกือบทั้งหมด เราชอบตรงนี้แหละ ดีต่อใจ แค่ได้เดินชมก็มีความสุขแล้ว

โต๊ะทำงานในห้องนั่งเล่น ใบไม้ที่เสียบในขวดก็ตัดมาจากต้นข้างบ้าน

ในส่วนของห้องพัก ชั้นล่างจะมี 2 ห้อง เป็นเตียงคู่ 1 ห้อง กับอีกห้องเป็นเตียงเดี่ยว

บรรยากาศในช่วงค่ำ

ชั้นล่างอีกห้องเป็นเตียงเดี่ยว 6 ฟุต

ชั้นบนมี 3 ห้อง ห้องนี้เป็นห้องตรงกลาง ด้านในเป็นสไตล์ลอฟต์ ที่ตกแต่งออกแบบโดยพี่เกรียงทั้งหมด

ในส่วนของห้องน้ำก็เรียบง่ายดูดี แต่ไม่ได้แยกเปียกแห้ง ข้อเสียคือ เวลาอาบน้ำ ชักโครกและพื้นก็จะเปียกตามไปด้วย

ห้องนี้เป็นห้องริม ติดกับบ้านคุณยาย ซึ่งเป็นแม่ของพี่แหวว ตอนเช้าเราเปิดผ้าม่านก็จะเจอกับหน้าต่างบ้านคุณยาย คุณยายอายุ 90 ปี ตื่นมานึ่งข้าวเหนียว ทำกับกับกินเองด้วย คุณยายแข็งแรงมาก

มาถึงห้องสุดท้าย เป็นห้องที่เราเลือก เป็นห้องใหญ่ มีเตียง 6 ฟุต 1 เตียง กับเตียง 3 ฟุต 1 เตียง พี่แหววบอกว่าช่วงเปิดตัวพี่คิดราคาเท่ากันหมด เราก็เลยเลือกห้องนี้ แต่ห้องนี้ก็มีข้อเสีย ตรงที่อยู่ฝั่งทิศตะวันตกช่วงเย็นจะร้อนมาก ผนังปูนดูดซับความร้อนเต็มที่ แต่กลางคืนเย็นดี

จองที่ไว้ก่อน

ในส่วนของชั้น 2 มีระเบียงเป็นพื้นที่ส่วนกลางให้นั่งเล่น ตู้เย็นจะอยู่ในสวนนี้ใช้ร่วมกัน

ยามค่ำ ทีแรกเรากะว่าจะออกไปนั่งดริ้งที่ร้านในตัวเมือง แต่คิดไปคิดมาเราว่าชีวิตแบบนั้นเราเจอเกือบทุกอาทิตย์ เลยเปลี่ยนใจเอาเบียร์ในรถมาแช่ นั่งดริ้งคุยกับพี่เกรียง ได้ฟังพี่เกรียงพี่แหววเล่าเรื่องราวการตู่สู้ชีวิต และหลักคำสอนลูกๆ ทำให้เราได้ข้อคิดอะไรอีกหลายอย่าง ได้เปิดมุมมองที่บางครั้งเรามองข้ามไป ได้แนวคิดและแรงบันดาลใจอีกหลายๆอย่าง ให้เรามีกำลังใจในการทำงานในวันรุ่งขึ้น เหลือในส่วนร้านกาแฟกับอาหารเช้าเดี๋ยวเรามาต่อให้ชม

มาต่อกันในช่วงเช้า อาหารเช้าที่เราเลือกไว้ตั้งแต่เมื่อวานคือ อาหารพื้นเมือง น้ำพริกหนุ่ม ผักต้ม

เช้ามาเราก็แต่งตัวมานั่งรออาหารเช้า ไม่นานนักพี่แหววก็หิวปิ่นโตสีหวานมาพร้อมกับน้ำพริกหนุ่มปลาร้าแคบหมู

เราก็นั่งลุ้นอยู่ว่าข้างในมีอะไรกินบ้าง เปิดปิ่นโตเลยครับ หิวแล้ว มีผักต้ม หมูย่างเตาถ่าน มีขนมฟักทอง แอปเปิ้ล

เราไม่รอช้า ตักผักต้มจิ้มน้ำพริกหนุ่มปลาร้าฝีมือคุณยายวัย 90ปี ในทันที หูยย!!! เผ็ดมาก ขนาดเราชอบกินเผ็ดนะ

แล้วคุณยายเขาทานได้ไง ถามพี่แหวว แกบอกว่าคุณยายชอบทานเผ็ด แบบนี้สบายมาก เราก็กินตามจะได้แข็งแรง

เหมือนคุณยาย เอ๊ะทำไมไม่มีข้าวให้เราวะ สงสัยเป็นการกินแบบพื้นเมืองแอบสงสัยอยู่คนเดียว ก็ดีจะได้ไม่อ้วน

กินๆ ไป เริ่มร้อนท้องกับน้ำพริกคุณยาย มะเขือต้ม ฟักทองนึ่ง ยัดๆใส่ น่าจะช่วยเราได้ดี กินไปได้ครึ่งหนึ่ง

พี่แหวววิ่งถือกระติ๊บข้าวเหนียวมาให้เรา "โทษทีพี่ลืมเอาข้าวให้" กำ นึกแล้ว เราก็คิดว่าเป็นวิถีพื้นเมืองเสียอีก

ได้แต่บอกพี่แหววไปว่า "ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมค่อยกินข้าวเหนียวตามไปทีหลัง คงไปเจอกันข้างใน"

นอกจากน้ำพริก ที่อร่อยมากเห็นจะเป็นขนมฟักทอง คล้ายๆขนมถ้วย หวานมันได้กลิ่นฟักทองชัดเจน

ด้านในร้าน นี่คือพี่แหวว ผู้ดำรงตำแหน่งในหลายๆหน้าที่ กำลังยืนชงกาแฟให้เราดื่ม

ด้านในร้าน สินค้าหลายๆอย่างที่แขวนและวางไว้ก็จำหน่ายนะครับ เช่นกระเป๋า

ด้านข้างติดกับร้านกาแฟ เป็นห้องที่เกี่ยวกับผ้า ทั้งผ้านวม ปลอกหมอน ที่นี่รับผลิดหมดทุกอย่าง พี่แหววชี้ให้ดู ที่เห็นๆผ้านวมนี่คือออเดอร์ลูกค้า รอลูกค้ามารับ

ไปดูที่นั่งดื่มกาแฟในโซนใต้ถุนบ้านคุณยาย ซึ่งเป็นที่สุดท้ายที่เราจะพาชม โซนนี้กว้างกว่าร้านด้านหน้า

ตกแต่งร้านน่ารักมาก แค่ได้ไปจิบกาแฟนั่งอ่านหนังสือเราก็มีความสุขแล้ว

เก้าอี้เก่า พี่แหววเย็บเบาะรองนั่งด้วยผ้าเป็นเอกลักษณ์มากๆ แค่เห็นก็มีความสุขตามแล้ว

ก็จบไปแล้วครับ สำหรับสถานที่ที่เราลา 1 วัน เพื่อไปพักผ่อน 1วันอาจไม่มากมายสำหรับการได้หยุด แต่ 1วัน ที่เราได้ไปที่ที่เราชอบมันคือ 1 วัน ที่เรามีความสุขมากมาย ขอบคุณสำหรับการติดตามรับชมครับ บางครั้งเราไปเที่ยวแต่ไม่ได้มาเขียนรีวิวในพันทิป ถ้าเพื่อนสนใจอยากชมเราเขียนเป็นอัลบั้มไว้ในเฟส แวะเข้าไปเลือกอ่านได้ที่ https://www.facebook.com/sabtarin.wimolrat นะครับ ขอบคุณมากครับ